Historia Szkoły w Chobieni
Chobienia była początkowo małą osadą rybacką należącą do kolegiaty w Głogowie. Prawa miejskie nadał jej książę Henryk Brodaty w 1238 r. Na przestrzeni lat przekształciła się w miasteczko liczące 1800 mieszkańców.
Na początku działały w Chobieni dwie szkoły: katolicka i ewangelicka. Zostały one połączone w jedną i umieszczone w budynku obecnego gimnazjum. Data powstania tego budynku sięga roku 1922. Podczas działań wojennych miejscowość bardzo ucierpiała, a wnętrze miasta zostało zrabowane i spalone.
W czasie wojny w budynku szkoły mieścił się szpital wojskowy, a sala gimnastyczna stanowiła stajnię dla koni. Ławki i inne urządzenia szkolne zostały wywiezione w 1945 roku przez Armią Radziecką do Legnicy i Lubina.
Pierwsi osadnicy pojawili się w Chobieni w roku 1945, byli to głównie repatrianci ze Wschodu. Ludność niemiecka została wysiedlona jesienią 1945 roku. W miarę napływu ludności wzrastała konieczność utworzenia polskiej szkoły. Budynek szkolny był zdewastowany, dlatego szkoła powstała w sali budynku parafialnego. Wyposażenie stanowiło kilka ławek i tablica na stojaku. Funkcję utworzenia szkoły objęła pani Stefania Akerman- mieszkanka Chobieni, nauczycielka, repatriantka ze Lwowa. Dnia 01 marca 1947 odbyło się otwarcie szkoły. Uczęszczało do niej wówczas 79 dzieci, które uczyły się w czterech oddziałach. Nauka odbywała się na dwie zmiany, a ogólna liczba dni, w których odbyła się nauka wyniosła 84. W roku szkolnym 1947/1948 wzrosła liczba uczniów do 96 a oddziałów do 5. Nauka odbywała się na trzy zmiany, a jedyną nauczycielką była pani Stefania Akerman. 01 kwietnia 1948 roku do szkoły przybyła druga nauczycielka- pani Genowefa Miłaszewicz. W tym czasie szkoła przeniosła się do właściwego budynku szkolnego, gdzie przygotowano dwie sale lekcyjne. W kolejnym roku szkolnym liczba uczniów wzrosła do 182. Po przyłączeniu szkoły z Naroczyc przybyła kolejna nauczycielka- pani Zyta Buchert. W kolejnych latach wzrastała liczba uczniów, oddziałów oraz klasopracowni. Budynek szkoły remontowano. Przybywała kadra pedagogiczna. Szkoła kształciła i wychowywała, była centrum wydarzeń kulturalnych, a uczniowie osiągali liczne sukcesy w nauce i sporcie.
01 kwietnia 1967r. szkole nadano imię Bohaterów Westerplatte.
Warunki nauki i pracy w szkole nadal były trudne. Liczba uczniów wzrosła w roku 1997 do 390. Uczniowie tworzyli 19 oddziałów, a klasopracowni było tylko 8. Z pomieszczeń strychu i piwnicy utworzono 6 dodatkowych sal. Nauka w klasach młodszych odbywała się na dwie zmiany. We wrześniu 1994r. rozpoczęto rozbudowę szkoły. Dobudowanych zostało 11 klasopracowni, biblioteka z czytelnią, sala sportowa z salą do gimnastyki korekcyjnej, kuchnia ze stołówką oraz pomieszczenia biurowo- administracyjne i gospodarcze. Uroczyste otwarcie nowej części szkoły miało miejsce 09 października 1997r.
01 września 1999 roku wprowadzona została w naszym kraju reforma oświaty. Zmienił się system nauczania: utworzono sześcioletnią szkołę podstawową oraz trzyletnie gimnazjum. Zaczęły one funkcjonować jako oddzielne szkoły w jednym budynku szkoły. W roku 2000 rozpoczęto remont starego budynku szkoły z przeznaczeniem dla gimnazjum. Remont zakończył się w roku 2002. Od tego czasu można stwierdzić, ze baza szkoły odpowiada wymaganiom XXI wieku.
Przy Szkole Podstawowej w Chobieni funkcjonowały szkoły filialne: w Kębłowie, Górzynie oraz Orsku. Po likwidacji filii w Kębłowie oraz Orsku powstał Zespół Szkół w Chobieni/2003r./. Początkowo należała do niego też szkoła w Górzynie. Po jej likwidacji, w 2004r. Zespół Szkół w Chobieni stanowiły: Szkoła Podstawowa w Chobieni oraz Gimnazjum w Chobieni.
W roku 2008 przedszkole gminne w Chobieni przeniesione zostało z budynku przy ulicy Nadrzecznej i włączone w kompleks szkolny, w ten sposób od 1 września 2008r. utworzony został Zespół Szkolno-Przedszkolny.
W skład tego zespołu wchodzą: Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Westerplatte w Chobieni, Gimnazjum w Chobieni oraz Przedszkole Gminne w Chobieni.
Chobienia była początkowo małą osadą rybacką należącą do kolegiaty w Głogowie. Prawa miejskie nadał jej książę Henryk Brodaty w 1238 r. Na przestrzeni lat przekształciła się w miasteczko liczące 1800 mieszkańców.
Na początku działały w Chobieni dwie szkoły: katolicka i ewangelicka. Zostały one połączone w jedną i umieszczone w budynku obecnego gimnazjum. Data powstania tego budynku sięga roku 1922. Podczas działań wojennych miejscowość bardzo ucierpiała, a wnętrze miasta zostało zrabowane i spalone.
W czasie wojny w budynku szkoły mieścił się szpital wojskowy, a sala gimnastyczna stanowiła stajnię dla koni. Ławki i inne urządzenia szkolne zostały wywiezione w 1945 roku przez Armią Radziecką do Legnicy i Lubina.
Pierwsi osadnicy pojawili się w Chobieni w roku 1945, byli to głównie repatrianci ze Wschodu. Ludność niemiecka została wysiedlona jesienią 1945 roku. W miarę napływu ludności wzrastała konieczność utworzenia polskiej szkoły. Budynek szkolny był zdewastowany, dlatego szkoła powstała w sali budynku parafialnego. Wyposażenie stanowiło kilka ławek i tablica na stojaku. Funkcję utworzenia szkoły objęła pani Stefania Akerman- mieszkanka Chobieni, nauczycielka, repatriantka ze Lwowa. Dnia 01 marca 1947 odbyło się otwarcie szkoły. Uczęszczało do niej wówczas 79 dzieci, które uczyły się w czterech oddziałach. Nauka odbywała się na dwie zmiany, a ogólna liczba dni, w których odbyła się nauka wyniosła 84. W roku szkolnym 1947/1948 wzrosła liczba uczniów do 96 a oddziałów do 5. Nauka odbywała się na trzy zmiany, a jedyną nauczycielką była pani Stefania Akerman. 01 kwietnia 1948 roku do szkoły przybyła druga nauczycielka- pani Genowefa Miłaszewicz. W tym czasie szkoła przeniosła się do właściwego budynku szkolnego, gdzie przygotowano dwie sale lekcyjne. W kolejnym roku szkolnym liczba uczniów wzrosła do 182. Po przyłączeniu szkoły z Naroczyc przybyła kolejna nauczycielka- pani Zyta Buchert. W kolejnych latach wzrastała liczba uczniów, oddziałów oraz klasopracowni. Budynek szkoły remontowano. Przybywała kadra pedagogiczna. Szkoła kształciła i wychowywała, była centrum wydarzeń kulturalnych, a uczniowie osiągali liczne sukcesy w nauce i sporcie.
01 kwietnia 1967r. szkole nadano imię Bohaterów Westerplatte.
Warunki nauki i pracy w szkole nadal były trudne. Liczba uczniów wzrosła w roku 1997 do 390. Uczniowie tworzyli 19 oddziałów, a klasopracowni było tylko 8. Z pomieszczeń strychu i piwnicy utworzono 6 dodatkowych sal. Nauka w klasach młodszych odbywała się na dwie zmiany. We wrześniu 1994r. rozpoczęto rozbudowę szkoły. Dobudowanych zostało 11 klasopracowni, biblioteka z czytelnią, sala sportowa z salą do gimnastyki korekcyjnej, kuchnia ze stołówką oraz pomieszczenia biurowo- administracyjne i gospodarcze. Uroczyste otwarcie nowej części szkoły miało miejsce 09 października 1997r.
01 września 1999 roku wprowadzona została w naszym kraju reforma oświaty. Zmienił się system nauczania: utworzono sześcioletnią szkołę podstawową oraz trzyletnie gimnazjum. Zaczęły one funkcjonować jako oddzielne szkoły w jednym budynku szkoły. W roku 2000 rozpoczęto remont starego budynku szkoły z przeznaczeniem dla gimnazjum. Remont zakończył się w roku 2002. Od tego czasu można stwierdzić, ze baza szkoły odpowiada wymaganiom XXI wieku.
Przy Szkole Podstawowej w Chobieni funkcjonowały szkoły filialne: w Kębłowie, Górzynie oraz Orsku. Po likwidacji filii w Kębłowie oraz Orsku powstał Zespół Szkół w Chobieni/2003r./. Początkowo należała do niego też szkoła w Górzynie. Po jej likwidacji, w 2004r. Zespół Szkół w Chobieni stanowiły: Szkoła Podstawowa w Chobieni oraz Gimnazjum w Chobieni.
W roku 2008 przedszkole gminne w Chobieni przeniesione zostało z budynku przy ulicy Nadrzecznej i włączone w kompleks szkolny, w ten sposób od 1 września 2008r. utworzony został Zespół Szkolno-Przedszkolny.
W skład tego zespołu wchodzą: Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Westerplatte w Chobieni, Gimnazjum w Chobieni oraz Przedszkole Gminne w Chobieni.